Jan Schuiling: “Dat Vivare-busje was m’n leven”

“Je kunt wel een goede monteur zijn, maar het gaat er vooral om dat je goed met mensen kunt omgaan”. Aldus Jan Schuiling. Jan heeft 31 jaar en 4 maanden gewerkt bij Vivare als servicemonteur. Hij is net met pensioen. Hij kijkt terug op z’n werkende leven en geeft advies aan (nieuwe) servicemonteurs.

Wat vond je het allerleukste aan je werk?
“Elke dag ben ik met plezier naar het werk gegaan. Echt nooit met tegenzin. Ik heb een passie voor alles wat met een huis te maken heeft. Ik heb dan ook twee keer zelf een huis gebouwd. Het allermooiste waren de klussen waar creativiteit aan te pas kwam. Wanneer ik de juiste spullen niet in de bus had, maar toch de klus wist te klaren. En ik heb genoten van het contact met de huurders. Voor hen was ik vaak een luisterend oor, zeker als er ergens iets niet goed was gegaan.” 

Hoe is het werk in de afgelopen jaren veranderd?
“Ik ben begonnen als onderhoudsman/timmerman/metselaar bij een voorganger van Vivare. Je deed toen alles in een huis. Je chef kwam toen ook met een waterpas controleren of je de wastafel wel recht had opgehangen. Nu wordt veel werk uitbesteed aan onderhoudspartners. En de huurders zijn veranderd. Zeker de afgelopen jaren merk ik dat mensen moeilijker en brutaler zijn geworden. Gelukkig zijn er ook veel aardige huurders. Hoe dan ook, ik kon er goed mee omgaan hoor. Maar het is echt enorm veranderd in de afgelopen dertig jaar.” 

Wat is je mooiste herinnering?
“Ik heb veel leuke en vrolijke momenten met huurders meegemaakt. Met een mevrouw van 80 heb ik een dansje in de woonkamer gemaakt. Voor een Arabische huurder heb ik geleerd om goedemorgen te zeggen in het Arabisch. Als ik daarmee binnenkwam, had ik de helft al gewonnen.  
Maar je komt ook veel verdriet tegen. Gezinnen zonder een matras in huis, waar de kinderen slapen op een dekentje of in de badkamer. Ik heb ook eens een dokter gebeld voor een mevrouw die mishandeld was.” 

“Ik denk dat het vooral de dankbaarheid van de huurders is, die me bij blijft. Ik herinner me een mevrouw, ze was net gescheiden en ze wilde een nieuwe kraan laten plaatsen. Ze had de kraan zelf gekocht. Bij de Aldi of de Lidl. Die kraan paste niet, ik kon hem met geen mogelijkheid plaatsen. Ze moest enorm huilen, het hield niet op. Ik vroeg haar wat er nu precies aan de hand was. Wat bleek? Ze had geen geld voor een andere kraan, ze had helemaal geen geld meer. Ik heb een kraan van ons geplaatst en haar aangeraden de andere kraan terug te brengen. Ze wilde me bedanken en gaf me een appel. Meer had ze niet, meer kon ze niet missen. Die dankbaarheid blijft me bij.” 

Wat wil je de mannen en vrouwen die nu servicemonteur zijn of willen worden meegeven? 
“Goed kunnen klussen is van belang. Maar veel belangrijker is het goed omgaan met mensen, met huurders. Weet je, een boze huurder met problemen met Vivare, komt uiteindelijk vaak terecht bij de servicemonteur. Dan zeg je niet: ik maak een nieuwe afspraak. Als je het zelf kan maken, gelijk doen! Dan help je de huurder het beste. En Vivare ook. Maak eens een praatje met de huurders, dat vinden mensen belangrijk. Kom niet alleen als monteur binnen, maar ook als mens.” 

“Weet je, dat busje was m’n leven. Zielsgelukkig was ik, onderweg met m’n busje naar een huurder of naar Meander (kantoor). Ik heb er altijd volop genoten.”